De avonturen van ‘Vicky het Virus’ - corona editie 2020

Vicky is blij. Het is een mooie dag en ze is bij haar familie. Vicky is geen mens maar een ‘ieniemienie’ virus. Er wonen wel miljoenen virussen in een menselijk lichaam. Vaak weten de mensen dat zelf niet eens.

De meeste mensen, en dus ook kinderen, zijn blij met Vicky en haar familie. Ze kunnen goed met elkaar overweg. Soms is er wel een mens die niet zo blij is met Vicky en wordt ie ziek. Maar meestal worden ze gelukkig snel weer beter, die mensen.

Op een dag komt er een nieuwe gast bij Vicky in het lichaam wonen. Dat is raar! Vicky is dat niet gewend, want ze leeft al heel lang met dezelfde soorten virussen. Het is net alsof ze een nieuw kindje in de klas krijgt, dat is ook altijd even wennen, toch?

Deze nieuwe gast heeft een hele grote familie die allemaal een nieuwe taal spreken. Ook de mensen zijn verrast door deze ander soortige ‘ieniemienie ’s’. Iedereen heeft het over deze nieuwe familie. De mensen zijn zelfs een beetje bang voor ze en Vicky ziet dat er in korte tijd allemaal dingen veranderen.

Vicky ziet dat alle kinderen niet meer naar school gaan en dat ze niet meer zo vaak samen spelen. Wat erg denkt Vicky! Dat mag niet gebeuren, ik ga helpen!

Vicky gaat op bezoek bij haar wijze opa virus voor tips.

Opa vertelt over het ontstaan van de mens en dat virussen mensen hebben gemaakt. Hij laat foto’s zien over hoe de mens eerst was (ze leken op apen) en hoe virussen en de mens vaak vriendjes waren. ‘ Maar,’ zegt opa, ‘Er bestaan goede en slechte virussen, net als goede en slechte mensen. Het nieuwe virus blijkt wel slechter te zijn, een soort waar mensen nog niet zo goed tegen kunnen.’

Maar wat nu denkt Vicky? Wat kan ik doen om de kinderen op de aarde te helpen? Ik zie allemaal kinderen die niet meer naar buiten gaan, mensen die hoesten en proesten en geen handen meer schudden en geen knuffels meer geven. En ik zie meer verdrietige gezichtjes.

‘Hoe kan ik ze nu weer blij maken?’, denkt Vicky.

Opa heeft nog een laatste tip. ‘De natuur mijn lief kind, weet vaak meer dan je denkt. Ga eens op bezoek bij de dieren in het bos, spreek met de wijze uil, de vissen in het water en de vogels in de lucht. Dan kom je vast op een antwoord!’

‘En onthoud Vicky, het is niet voor het eerst dat er een slecht nieuw virus is. Dat is sinds mensenheugenis wel vaker gebeurd en altijd kwam er een oplossing. Dus: houd de moed erin!’

Oké denkt Vicky, ik ga het ontdekken!

Ze trekt snel haar kaplaarsjes aan en vertrekt naar het bos. Daar is meteen Udo de Uil die Vicky tegemoet komt. Oehoe Vicky, wat leuk dat je langskomt. OeHoe gaat het?

Vicky vertelt haar verhaal over de nieuwe gast en wat het met de mensen en kinderen doet. De uil knikt al snel. Hij weet het. Hij maakte zich ook even zorgen.

‘Maar’, zegt Udo de uil, ‘Ik zie ook andere dingen.’

‘Ik zie mensen spelletjes spelen met elkaar en de lekkerste taarten bakken.

Ik zie vaders en moeders die thuis werken.

En ouders die juf en meester zijn voor de kinderen

En kinderen die op hun beurt meer met elkaar bellen of

Voor opa en oma een tekening maken en opsturen per post.

En ja ik zie ook wel verdriet hoor.

Kan je er iets mee Vicky? GoeOed bezig hoor!’

‘Ja zeker, dank je Udo, ik ga nog even verder praten met de onderwaterwereld’, zegt Vicky’.

En zo komt Vicky uit bij een zij tak van de zee.

En meteen komt daar de Inkt-VIS.

‘He Inkie Vis hoe is het daar beneden?’

‘Nou Vicky, ik zie een stuk minder mensen in het water en minder bootjes en dat vinden wij fijn hoor! De zee behoort eigenlijk toe aan de waterdieren maar de mensen zijn wel erg vaak op bezoek. Ze verstoren onze wereld wel een beetje.

Ik hoorde bij ons in de school dat er minder plastic is gevonden afgelopen tijd, maar het is nog even afwachten hoe dat verder gaat. Wij hebben het in iedere geval beter hoor!’
‘Bedankt Inkie, ik ga weer even verder,’ zegt Vicky.

Vicky is best al wat blijer geworden en ze kijkt even omhoog.

Ze ziet een stralende blauwe lucht met twee Ara’s.

‘He Ara’s, hoe gaat het daarboven?’ vraagt Vicky.

‘Nou goed dat je het vraagt,’ zeggen de mooie gekleurde vogels.

‘Wij zien een andere aarde, een met groenere bomen, blauwer water en zelfs de lucht ruikt prettiger nu er minder mensen verkeer is. Ook zien we mensen blijer kijken naar elkaar en meer zorgen voor elkaar. Maar soms is er ook nog angst. Daar ga jij ze bij helpen toch Vicky?’

Ja, denkt Vicky dat wil ik wel!
Maar er mist nog iets …

‘Hoe ga ik de mensen vertellen dat de natuur vooral blij is met de nieuwe gast, met het nieuwe virus?

Zouden de mensen zelf niet zien dat er ook goede dingen gebeuren?’

En toen sprak MOEDER aarde.

Zij liet ineens dolfijnen zwemmen door de kleinste grachten,

Over heel de wereld.

En iedereen begreep dat dit een goed teken was.

Angst en verdriet horen ook bij een periode van verandering.

Vertel dat maar aan alle mensen en kinderen.

En dat deed Vicky.

En de mensen en kinderen werden langzaam aan weer blij in deze nieuwe wereld.

'He mam, jij bent echt een heks.'

Zes jaar is hij nog maar, maar mijn zoon snapt soms meer dan ik besef. Er ontgaat hem niet zoveel, behalve als ik iets aan hem vraag om op te ruimen, dan hoort hij ineens niks meer.

Herkenbaar?

Nadat ik in januari mijn heksen verleden heb omarmt (ja ja, het magische zit echt in mijn genen) bleek dat mijn kinderen dit helemaal niet raar vonden. Ik vertel hun wel eens dat mama kan toveren en dat ze dat zelf ook kunnen leren. Mijn dochter Lilly van 9 jaar (heksje Lilly :-) vindt het vooral spannend en een beetje gek als ik dat soort dingen zeg, maar mijn zoon vliegt meteen weg op dit thema. Op zijn bezemsteel als het echt zou kunnen.

Nu noemde hij me dus gisteren heks, een boze heks dit keer. 

Dat was ik ook! Mijn geduld was op eind van de dag, ik was bezig met het avondeten en ik was ook niet echt in mijn hum. Dat is heel menselijk en heeft niks met magie te maken.

Het magische begint altijd pas als ik besef wat er gebeurt. Als ik even stil sta bij wat echt belangrijk is. En dat is niet het avondeten. Dat is in verbinding zijn met alles wat er is.

Dan kom ik in een andere 'state of mind':

En dat voelt heel zacht

Liefdevol

In verbinding

Dat is dan een andere wereld voor mij, waar magie bestaat en het werkwoord heksen werd geboren. Ik oefen dat DAGELIJKS elke ochtend een kwartier lang tijdens een meditatie.

Soms gebeurt er niks, en meestal voel ik me als herboren.

Ik vind het daarom geweldig als mijn zoon mij Heks noemt, dan word ik ook weer even herinnert aan mijn magische krachten en kan ik mijn energie omzetten naar aandacht voor wat er is. Voor wat hij me wil vertellen, voor een spelletje samen, voor wat echt belangrijk is. Dus dan kan het avondeten ook altijd even wachten.

Wil jij ook wat meer (leren) 'heksen'?

Binnenkort mail ik je een door mij opgenomen geleide meditatie! Helemaal voor jezelf maar ook goed voor je kind(eren), zodat je samen die magische wereld kan betreden.

Je kan ook een magische meditatie samen met mij doen, life of online. 

Mail je me dan, ik heb weer plek voor 10 nieuwe magische contacten in maart! Ik vind het super leuk om je te ontmoeten! 

​

De herfst maanden zijn ruw,

met een rauw randje.

Omdat het buiten guur is en binnen warm,

trekken we ons vaak terug.

​

Mijn partner ging afgelopen week de natuur in,

alleen en op zichzelf aangewezen in een boomhut zat hij om het ruwe avontuur te ervaren,

en vooral om die 'terugtrekkende' beweging te maken;

even niks te moeten en de natuur zijn gang laten gaan.

​

Hoe vaak zijn we geneigd om tegen onze natuur in te gaan?

Om vanuit het grote moeten te moeten presteren?

​

Gabrielle Bernstein, mijn mooie voorbeeld op het gebied van manifesteren vanuit je hart, zegt het met deze mooie quote: Fear is a true sign you are relying on your own strength.

(Angst is een onmiskenbaar teken dat je op je eigen kracht aan het vertrouwen bent).

​

Daar moest ik eerst even over nadenken!

Want vertrouwen in je eigen kracht is toch goed?

Nee dus, het is eigenlijk vechten tegen je ware natuur!

​

De reden waarom zoveel mensen ongelukkig zijn, niet succesvol en zich niet veilig voelen is omdat ze de verbinding kwijt zijn met hun ware zelf.

Als je je herinnert waar je ware kracht ligt, maak je verbinding met je ware aard, je liefdevolle natuur. Gabby Bernstein noemt het ook het universum.

We scheiden ons af van de liefde van het universum door pijn een doel te geven en te denken dat we kracht halen uit externe bronnen (zoals status, geld macht).

​

Met de stroom mee leven,

vertouwen en uitstralen waar jij voor staat!

Daar gaat het om. Dat ervaar je als je jezelf terugtrekt, mediteert en elke dag focust op die positieve flow .

​

Kan jij dat? Zodra we erop vertrouwen dat je wordt gedragen door een hogere macht en je daarnaar gaat leven, wordt alles makkelijker. Mijn vriend kwam gisteren met een zachter randje thuis uit het bos.

​

Afgelopen week werd ik me weer meer bewust van hoe belangrijk ik het vind om echt te genieten van mijn gezin en alles wat ik heb. Met de stroom mee dus.

Ik ontving namelijk een vreselijk bericht van mijn BFF vorige week. Een moeder uit de klas van een van haar kinderen had voor de zomer te horen gekregen dat ze erstig ziek was. En nu 3 maanden later is ze overleden. Hoe bizar! Een moeder met 2 schoolgaande kinderen laat een groot gat achter, voor haar gezin en de omgeving. Hoe heftig en intens verdrietig moet dat afscheid zijn geweest!

En wat een verschrikkelijke rouw heeft dat randje.

​

Enjoy your day every day,

Liefs Tanja

​

PS: Volgen wij elkaar al op instagram?

Leuk om je daar (ook) te ontmoeten INSTAGRAM KRISTALKIDS

​

PS2: ik geef deze herfstmaand een aantal (bijna) gratis inzicht sessies waarbij ik je als ouder inzicht geef in natuurlijke groei in jezelf en je gezin. Wil je daar ook kans op maken? Stuur mij een mailtje Tanja@kristalkids.nl

Wees er snel bij want er zijn maar een beperkt aantal plekken vrij!

​

De zomervakantie is nu dan echt, echt voorbij en veel ouders zijn daar blij mee!! Jij ook?

Meer tijd voor jezelf geeft rust. Zo heb ik mezelf vorige week een massage gegund. Even lekker ontspannen en weer bewust worden van wat ik allemaal wil, doelen stellen, focussen, de tijd nemen om te voelen. 

​

Tijdens dat moment van massage ontdekte ik iets nieuws bij mezelf. Iets opmerkelijks! Ik was veranderd van BINNEN uit terwijl ik van BUITEN af werd 'behandeld'. Hoe dan? 

De masseuse in kwestie bleek een oude bekende te zijn. Ik herkende haar meteen aan hoe ze zich gedroeg en aan haar uitstraling.

Vorige keer (2 jaar geleden) viel mij dat ook meteen al op. Ze was 'gemaakt aardig'  en begon eigenlijk direct te praten over hoe weinig tijd ze had, dat haar relatie niet goed liep en dat ze last had van haar eigen perfectie. Jahaaa, dat vertelde je 2 jaar geleden ook al hoor dacht ik! Maar waar ik vorige keer meteen zoveel last had van mijn 'help' syndroom (goh vertel eens, heb je dit al geprobeerd of wat vervelende nou...) hield ik nu mijn mond.  Deze massage tijd was bedoeld voor MEZELF en niet voor HAAR. Kom op zeg! 

En dat moment was dus iets nieuws voor mij. Dat moment dat ik koos voor 'ME Myself and I' en niet voor de ander. Dat besefte ik me tijdens de heerlijke massage, toen ze wel haar mond hield gelukkig. :-)  

Neem jij als ouder genoeg tijd voor jezelf? Welke leermomenten herken je afgelopen tijd en waar loop je nog wel eens tegen aan? Hoe beter jij in je vel zit, hoe beter je als ouder  kan zijn voor je kind!

Vanaf volgende week geef ik op Instagram een hele week lang tips van BINNEN uit! Ook deel ik mijn verhaal hoe ik afgelopen twee jaar van mijn helpers-syndroom ben afgekomen en werken we samen aan je binnenkant om met elkaar nog meer te kunnen stralen.

Shine je mee? Volg mij dan op instagram. 

Heel tof als we elkaar daar ook ontmoeten!

NB: heb jij vragen over je opvoeding of wil je eens samen kijken naar een thema dat speelt in je gezin? Wellicht is een INZICHT sessie dan iets voor jou!

Liefs Tanja

Kindercoach

Kristalkids.nl

Het is TIJD om je te richten op positiviTEIT!

Onlangs schreef ik de online MINI Gids 'de weg naar meer zelfvertrouwen voor je kind'. Dat deed ik omdat ik als kindercoach het heel belangrijk vind dat je als kind niet machteloos moet toekijken;

Naar je gezin en je vader of moeder

Naar je school en je juf of meester.

Het belang om voor jezelf op te komen, je weerbaar te maken als kind is zo belangrijk. Want het gaat erom dat je als kind al leert om je mening te uiten, te zeggen wat JIJ vindt ook al wordt niet alles geaccepteerd of gedoogd.

Zo vertelde laatst een moeder tijdens onze inzicht sessie over haar zoon van 11 jaar. Hij zit in groep 7 en botst enorm met zijn juf. Hij vindt alles saai in de les, doet niet actief mee en haalt nu ook slechte cijfers. Terwijl hij echt slim is. Niet hoogbegaafd, maar wel in de buurt daarvan. Hij is aan het onderpresteren, wat op de lange duur weer een probleem kan worden voor zijn vervolg opleiding. 

Tijdens deze sessie en de geleide meditatie die ik haar gaf, bleek er toch ook een andere ingang te zijn. Zijn moeder was juist ook heel trots op hem dat hij zich durfde te uiten in de klas, dat hij de juf kon zeggen wat ze anders moest doen. Alleen het 'school-systeem' werkt niet mee.

Als moeder ervaarde ze een gelijke situatie toen ze zelf klein was, maar zij ging zich als klein meisje al aanpassen. Om toch maar normaal in het systeem te passen. Daar heeft ze achteraf spijt van, want dat aanpassen werd een vervelend patroon in haar leven. 

En zo kreeg ze inzicht om haar zoon vooral te blijven steunen in zijn 'uniek zijn', op school in gesprek te blijven met de leraren en vooral zijn kwaliteiten te benoemen en te stimuleren thuis.

Op deze manier bouwt haar zoon het vertrouwen op dat hij waardevol is, dat het goed is om anders te denken en om uniek te zijn. Als ouder kan je daar dus echt bij helpen!

Zijn moeder ging in iedere geval met nieuwe, positieve energie de deur uit. 

Wil jij ook meer inzicht in een specifieke opvoed situatie?

Boek dan hier jouw inzichtsessie om ook POSITIEVER in je gezin te staan.

Liefs Tanja

Kristalcoach

​

Fijnbesnaardheid, ik vind het een mooi woord!

Ik weet niet meer precies HOE het in mijn hoofd kwam, maar ineens was het er. Dit woord. Prachtig alles omvattend voor een HSP'er als ik.

​

Fijnbesnaardheid staat voor mij voor het erkennen van mijn gevoelige kant. Als ik mijn fijne besnaardheid inzet, dan ben ik intuitief sterk en kan me goed inleven in een ander.

Als ik die fijne kant even vergeet of tijdje heb genegeerd, dan is het niet fijn hoor die kant. Die is dan overprikkeld, aan alle kanten. Herkenbaar?

​

Tips voor omgaan met fijn besnaarde geaardheid (als volwassene):

neem regelmatig tijd voor jezelf om te mijmeren, te dagdromen en de frisse natuur op te snuiven. Geniet van de kleine fijne dingen die jij opmerkt: een spontane glimlach, de geur van het bos, het geluid van een beekje of een oprecht gesprek.

​

Voor kinderen geldt natuurlijk ook dat ze tijd nodig hebben om te ontladen door even niks te doen. Vervelen of voor je uit staren is heel goed voor ze. Hoewel ik dat als fijngevoelige moeder weer niet zo goed kan hebben. 

Zo was er dagelijks wel een moment in de afgelopen mei vakantie dat mijn jongste kind van 6 jaar bleef zeuren over 'ik weet niet wat ik kan doen mama'!  Zo vervelend! Terwijl de kast vol ligt met speelgoed, snap je. Maar goed, hij bleef gewoon net te lang dralen totdat ik iets ging bedenken voor hem. Toen was ik van zijn gezever af (ergggg).

​

Beter zou zijn als ik zou zeggen: goed zo knul, ga maar dagdromen en blijf gerust languit op de grond liggen. Geen probleem hoor, is juist goed voor je.

​

Met dagdromen bedoel ik natuurlijk dat je als kind helemaal op kan gaan in iets wat je doet of denkt. Dan werkt het ontspannend.

​

Wil je weten of jouw kind fijnbesnaard is en wanneer dagdromen goed voor hem is? Klik dan op de button hieronder.

​

Sweet dreams Tanja

​

​

Precies 3 jaar geleden, zat ik net als nu achter mijn laptop op mijn zonnige zolderkamer met grote ramen en uitzicht op voorbij- razende treinen. De eerste lentezon verwarmde mij en ik had toen niet kunnen vermoeden dat ik NU 3 jaar later zou mijmeren over nieuwe producten van kristalkids. Toen was ik ook aan het mijmeren, maar dan over een naam voor mijn bedrijf.

​

Ik had net mijn opleiding als kindercoach afgerond en ik wilde graag een volgende stap maken naar een website. Kristalkinderen was een term waar ik toen nog niet zo bekend mee was. Op de een of andere manier kwam ik de term wel vaak tegen en ik verdiepte me er steeds meer in.

Die periode werd mij iets heel belangrijks kristalhelder!

Kinderen met het label kristalkinderen, zo bleek, kunnen helder voelen, zijn soms overweldigd door de buitenwereld en durven daardoor hun authentieke zelf niet meer te zijn. 

En ja, ik herkende mezelf hierin! Vooral vanwege ‘het je zo anders voelen’ en ‘niet in de regels van de maatschappij passen.’

​

Daarmee was de naam voor mijn bedrijf geboren en ik ben ik er nog steeds happy mee.

Ik help gevoelige kinderen die net wat specifiekere aandacht nodig hebben.

Die geen label willen, maar wel iemand die hen even helpt hun eigen weg te bewandelen.

Want onze wereld heeft (kristal)kinderen nodig die in hun kracht staan!

Die hun gevoel serieus nemen en ernaar handelen.

Die hun binnenwereld naar de buitenwereld durven te manifesteren.

​

Wil jij testen of jouw kind ook gevoelig(er) is?

Kijk hier voor de checklist en lees meteen de belangrijkste opvoedtips voor jouw kind.

​

Liefs Tanja

Kristalcoach

​

Geeft je kind aan dat het onrustig is? Of merk je aan zijn/haar gedrag dat het gespannen is? Doe dan deze 3 minuten oefening samen en merk het verschil!

​

Ga ergens zitten op een rustig plekje en haal samen eerst rustig adem. Vraag aan je kind waar het zich gespannen voelt in zijn lichaam (meestal buik) en ga samen met jullie aandacht erheen. Leg als dat prettig is een hand op de plek en adem drie keer diep in en blaas steeds goed uit.

​

Vraag waarom het kind gespannen is, neem hier even de tijd voor. Als het niks vertelt of wil vertellen is het ook goed. Stel je nu voor dat jullie samen op een hele leuke plek zijn, in een speeltuin, bos of op het strand. En stel je voor hoe leuk het daar is, wat je daar doet en met wie je bent. Adem lekker in en uit en laat beelden opkomen.

​

Vraag nu of de spanning al wat gezakt is. Eventueel kan je een cijfer vragen waarbij de spanning met een 10 het hoogste is en een 0 het minste. Herhaal de oefening 'op de leuke plek' en wanneer je het gevoel hebt dat je kind er weer klaar voor is, beeindig je de oefening met een lichamelijke beloning (knuffel of high-five).

​

Evaluatie: vraag aan het eind van de dag hoe het is gegaan met de spanning. Wees open en zonder oordeel; je kind zal er heel blij mee zijn dat hij zijn verhaal kan vertellen!

​

​

Wist je dat we anno 2017 net zoveel prikkels krijgen in 1 dag als onze middeleeuwse voorouders hun hele leven? Niet normaal he! Helemaal geen prikkels is niet goed, maar de dis-balans die wij NU vaak ervaren komt veelal door het te veel ontvangen van prikkels van buitenaf.

​

Ik betrap me er zelf op dat ik altijd bereikbaar wil zijn en om de zoveel tijd op mijn telefoon kijk. Onze kinderen doen dat ook steeds meer en vooral pubers worden veel blootgesteld aan social media en zijn soms meer on-line dan a-life.

​

Het gedrag van kinderen kan door een overmaat aan prikkels veranderen in heel druk of juist teruggetrokken/ geïrriteerd gedrag. Laat je kind meer ontspannen mocht jouw kind dit gedrag vertonen door middel van onderstaande tips:

- neem dagelijks de tijd om met je kind apart te praten over zijn/haar dag. Doe dit bewust en vraag door als je kind niet meteen vertelt. Een ideaal moment is voor het slapen gaan.

- masseer je kind eens; dit werkt heel ontspannend en doeltreffend bij de voeten en de rug. Mocht je kind dit niet prettig vinden kan je vragen of hij/zij het bij jou doet. Ook lekker!

- spreek richtlijnen af hoe lang jouw kind online mag zijn en laat ze 's avonds niet meer op het internet ivm overpikkeling voor het slapen gaan.

​

Succes!

'Meer je ruimte innemen', dat klinkt wel leuk, maar hoe doe je dat eigenlijk? Ik vind dat zelf altijd wel een lastig iets, want dan moet ik uit mijn veilige haven stappen en dat is wiebelig, onzeker. Maar daarachter schuilt vaak een hele mooie nieuwe stap en leer je jezelf beter kennen. Wat leren we onze kinderen eigenlijk? Hoe kunnen wij ze helpen om meer hun eigen ruimte in te nemen, zonder dat het te onveilig voelt?

​

Als kind wordt je wereld steeds een stapje groter; als je naar school gaat, als je ineens begrijpt dat niet alles echt is en dat niet alles waarheid is wat je ouders zeggen. Dat kan heel onveilig aanvoelen, want als kind kan je nog niet beseffen waar je eigen grenzen liggen, je bent vooral nog grenzeloos tot je pubertijd ongeveer en dat kan dus niet fijn zijn.  

​

Met onderstaande oefening kan je jouw kind (tot ongeveer 12 jaar) een liefdevolle extra bescherming geven. Het is een tool waarin hij/zij genoeg ruimte inneemt om zichzelf te zijn en te groeien. Vooral erg goed voor gevoeligere kinderen.

​

Oefening:

Neem even de tijd samen, jij en je kind op een prettige plek. Vertel hem/haar dat je hem wilt helpen om zich veiliger te voelen waardoor het dingen minder spannend vindt of eng (denk aan een spreekbeurt of dat lastige vriendje op school). Adem rustig in en uit en doe allebei even je ogen dicht. Stel je dan voor dat je kind beschermd wordt door een glazen koepel met deurtjes, of een transparante tent. Net wat hij/zij zelf prettig vindt.

Vertel dat de koepel bescherming biedt voor alle invloeden van buitenaf, maar dat je nog wel kan zien wat er allemaal gebeurt. Dat het een veilige plek is om te zijn en te bewegen. Aden nu diep in en uit als het plaatje compleet is en oefen dit komende paar dagen samen.

​

Als het goed voelt dan zal je kind zelf deze tool gaan gebruiken bij een spannende momenten of aan jou vragen het tent of koepel om hem heen te visualiseren.

​

Succes!